Sent to you by FREE GREEN IRAN via Google Reader:
مرتضی کاظمیان: چرا راهپیمایی و اعتراض خیابانی سبزها در دهم اسفند مهم است؟ به چه دلایلی تبلور و بروز و ظهور حامیان و همراهان جنبش سبز در خیابانها ضروری به نظر میرسد؟ این مکتوب میکوشد در فاصلهی 24 ساعت تا دهم اسفند، به پرسشهایی از این دست و با چنین مضمونی پاسخ دهد.
قبل از بیان اجمالی مهمترین ادله، ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که بعید است از سبزها کسی منتظر باشد که فردای دهم اسفند، و درپی حضور خیابانی ایشان، موسوی و کروبی و رهنورد از حصر بهدر آیند. دستکم آنکه سیر رویدادهای 20 ماه اخیر (از کودتای 22خرداد تاکنون) نشان میدهد تمامیتخواهان غره و سرمست از قدرت سختافزاری، یکشبه دست از ماهیت سرکوبگر خویش نمیشویند و خردمندانه عمل نخواهند کرد. انتظار رفع موانع آزادی و دموکراسی در کوتاهمدت، و درپی چند کنش اجتماعی، البته انتظار واقعبینانهای نیست. ضمن اینکه درنهایت اندوه باید گفت همچنان، نشانی از عقلانیت و رعایت منافع ملی در مواجههی حاکمیت با شهروندان معترض، مشاهده نمیشود. با کمال تاسف، راستهای افراطی همچنان عنان قدرت را در اختیار دارند و مرکز ثقل و رأس هرم قدرت را در جمهوری اسلامی از خود آکندهاند. شاهدها در این خصوص کم نیستند؛ تداوم بازداشتهای غیرقانونی شخصیتهای سیاسی و دانشجویان و شهروندان معترض، به قدر لازم واجد گواه است. تمامیتخواهان عامدانه لجاجت میورزند و قدرت متکی بر اسلحه و دلار نفتی و دروغ را به رخ افکار عمومی _در داخل و خارج ایران_ میکشند. لحظهای سماجت و اصرار بازجویان و تیم امنیتی مسلط بر اوین را در ادامهی حبس نسرین ستوده، وکیل پیگیر حقوق بشر و مادر دو کودک 3 و 10 ساله، در ذهن مرور کنید. با وجود فشارهای گوناگون و اصرارهای فراوان شخصیتهای حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی، از هفت ماه پیش تاکنون، دشمنان آزادی و دموکراسی از آزادی یک وکیل آزاده پرهیز میکنند و «نفسکش» میطلبند. اینگونه، بسیار بعید است که کسی از سبزها، شکستن حصر رهبران جنبش را درپی اعتراض دهم اسفند به انتظار نشسته باشند.
اینچنین، بار دیگر پرسشهای مطرح شده در ابتدای نوشتار، مهم میشود. پاسخ و ادلهی نگارنده درخصوص اهمیت راهپیمایی دهم اسفند، به اجمال چنین است:
ا. چنانکه در اطلاعیهها و اعلام مواضع گوناگون سبزها آمده، و شورای هماهنگی راه سبز امید نیز بر آن خواستها، مهر تایید و همراهی زده است، حامیان میرحسین موسوی و مهدی کروبی نسبت به حصر و حبس غیرقانونی راهبران نمادین خود، معترضاند. سبزها برای بیان اعتراض خود، و برای حمایت از همراهان شجاع و صادق خویش، راهکارها و ابزارهای پرشماری دراختیار ندارند. در میان امکانهای موجود، یکی از شیوهها و راههای بیان حجم اعتراض و نارضایتی سبزها از اقدام غیرقانونی و زورمدارانهی صاحبان قدرت، استفاده از حق انسانی، قانونی و مشروع تظاهرات خیابانی است. این ابزار، و حق انسانی و قانونی، یگانه راهکار نیست، اما امکان و شیوهای است که در همهی جوامع توسعهیافته بهرسمیت شناخته شده است. دولتها نیز به تصریح قانون مکلفاند چنین حقی را ادا کنند و با استفاده از ابزارهای دراختیارشان، حق راهپیمایی و تظاهرات خیابانی را پاس دارند و مورد محافظت قرار دهند. اگر حاکمیت آزادیستیز و قانونگریز در جمهوری اسلامی از اعطای این حق قانونی به شهروندان پرهیز مینماید و به وظایف خویش عمل نمیکند، دلیلی وجود ندارد که شهروندان حقوق اساسی خویش را فروبگذارند و پی نگیرند.
2. حاکمیت اقتدارگرا و خودکامه باید بفهمد که سبزها در حمایت از راهبران نمادین خویش، دچار تردید نیستند. تمامیتخواهان تکیه زده بر سلاح و سرکوب و دلارهای نفتی باید دریابند که سبزها «خط قرمز»ی دارند؛ راهبران و پرچمداران نمادین جنبش سبز (موسوی و کروبی و رهنورد) هرچند برای خود حق و امتیاز و اولویت ویژهای قائل نبوده و نیستند، اما از منظر سبزها، واجد جایگاهی ویژه هستند. دهم اسفند مجال و امکانی است که سبزها نشان دهند تداوم حصر و حبس غیرقانونی راهبران جنبش، برای خودکامگان واجد هزینههای مضاعف است.
3. سبزها برای پیگیری مطالبات مدنی و خواستههای قانونیشان، ناگزیرند که آگاهیبخشی را بهطور جدی در دستور کار قرار دهند. اینگونه، سبزها باید بکوشند لایههای اجتماعی بیشتری را همراه سازند و قدرت نرمافزاری و متکثر و موجود در جامعه مدنی را در برابر قدرت سختافزاری حاکمیت، بیشتر و بیشتر و «قدرتمندتر» سازند. کم نیستند شهروندانی که هماینک حتی از حصر و حبس غیرقانونی موسوی و کروبی و رهنورد، بیخبرند. همهی مردم به امکانهایی چون اینترنت و ماهواره دسترسی ندارند، و هنوز صدا و سیما و نشریات حکومتی با نشر دروغ و تهمت و تحریف حقیقت، در برابر شکلگیری تمام و کمال «افکار عمومی» _بهمعنای دقیق و علمی کلمه_ کارشکنی و سمپاشی میکنند. از این زاویه، حضور اعتراضی سبزها در خیابان، مجال بسیار ارزشمندی برای آگاهیبخشی به بخشهای بیاطلاع جامعه محسوب میشود.
4. حضور مجدد سبزها در خیابان، پاسخ قاطعی است به ادعاها و تحریفگریهای وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی. سبزها با ظهور خیابانی نشان خواهند داد که «سهشنبه، دهم اسفند» روز متفاوتی است؛ و انبوه شهروندان معترض در این روز، همچون 25بهمن، برای «خرید عید» به خیابان نیامدهاند. سبزها افزون بر اینکه نشان خواهند داد تا چه حد «واقعیت» دارند، بار دیگر مشروعیت حاکمیت را به پرسش میکشند و چگونگی مواجههی حاکمیت را با حق قانونی خویش، به معرض داوری جهانیان میگذارند. اینجاست که بحران مشروعیت اخلاقی نظام سیاسیای که خود را همراه جنبشهای رهاییبخش منطقه میداند، اما در داخل مرزهایش ابایی از خشونتورزی و سرکوب بیرحمانه ندارد، بار دیگر رخ مینماید.
5. «امید» بهمثابهی یکی از کلیدواژههای غیرقابل اغماض جنبش سبز، از دل همین همراهیها و تداوم مبارزه و پایداری در برابر زورگوییهای رژیم خودکامه، جانی دوباره میگیرد. اتصال نقاط 25بهمن، اول اسفند (با آن حضور گستردهی نیروهای امنیتی و انتظامی که آشکارا نشان از هراس استبداد از مخالفان داشت)، دهم اسفند و … روند و مسیری را سامان میدهد که نیروهای مقاومت بیشتری را در دل و همراه خویش دارد و نیز موجب انباشت و تراکم نیروهای اجتماعی بیشتری برای پیگیری دموکراسی خواهد شد.
6. حضور خیابانی سبزها، با سکوت، یا با شاخهای گل، یا با یک نماد سبز، یا در قالب اجتماعی ساده، و راهپیمایی معمولی در پیادهروها، سبزها را مستهلک نخواهد کرد؛ اما بیشک در یک فرایند میانمدت برای دستگاه سرکوب و ارعاب، واجد و موجب استحالهی معنادار خواهد بود. پرسشها و تردیدها در مورد ضرورت و کیفیت برخورد خشن با شهروندان آزادیخواه، در میان حاملان اسلحه و باتوم بیشتر و بیشتر خواهد شد و دستگاه سرکوب را در بسیج دائمی و پیوستهی نیروهایش با مشکلات و چالشهای جدی مواجه خواهد ساخت.
7. بروز و ظهور مجدد سبزها در خیابانها همچنین بهمعنای به پرسش کشیدن هژمونی (استیلا) و اقتدار حاکمیت با وجود همهی چنگ و دندان نشان دادنهای اخیر (ازجمله، و بهعنوان تنها یک نمونه، اظهارات اخیر محسنی اژهای، دادستان کل کشور و سخنگوی قوه قضاییه) و گسیل داشتن خیل نیروهای سرکوبگر و مزدوران خشونتورز به خیابانهاست. شکستن ابهت پوشالی و اقتدار نامشروع نطام خودکامه، شهروندان خنثی و ساکت و خاموش بیشتری را به همراهی با معترضان مصمم خواهد ساخت. و ازیاد نبریم که جنبش سبز هنوز از همراهی ناراضیان رو به فزونی اقتصادی_معیشتی برخوردار نشده است؛ و این خیل معترض در راه است.
8. و سرانجام آنکه حضور اعتراضی سبزها در خیابان در دهم اسفند از این جهت مهم است که اینبار در فقدان راهبران خود، اعتراض و خواستهای خویش را پیگیر شدهاند. جنبش سبز نشان خواهد داد که هرچند بهظاهر از همراهی راهبران شجاع و صادق خویش محروم شده، اما «وجود» ایشان حتی در حصر و حبس، موجب شورانگیزی و تهییج جنبش اعتراضی است. نیز، سبزها نشان خواهند داد که جنبش اجتماعی مدرن آنان، متکی به شخص و قائم به یک رهبر کلاسیک نیست. آنان ثابت خواهند داد که چگونه در فقدان ظاهری راهبران نمادین خویش، توان هماهنگی و سازماندهی و تداوم حرکت دارند. و این، همان پارادوکس و تناقضی است که گریبان جباران را در جمهوری اسلامی گرفته است؛ رفع حصر و آزادسازی موسوی و کروبی و رهنورد یعنی یک پیروزی بزرگ برای سبزها و یک شکست فاحش برای خودکامگان؛ و تداوم حصر و حبس راهبران، یعنی بازتولید و تقویت و رشد راهبرانی که هر روز بیش از روز پیشین، محبوب و ارزشمند میشوند و جذابیتی فزونتر مییابند؛ درست برعکس وضع رهبران خودکامه در نظام اقتدارگرا، یعنی ننگ روزافزونی که از این حبس و حصر، نصیب تمامیتخواهان میشود.
سبزها با حضور گسترده و معنادار خود در خیابانهای تهران _و نیز دیگر شهرهای بزرگ کشور_ و حفظ روند مسالمتجویانه و بهدور از خشونت جنبش اعتراضی خویش، در دهم اسفندماه نشان خواهند داد که چهقدر این فراخوان و عمل سیاسی را مهم ارزیابی کردهاند.
Things you can do from here:
- Subscribe to نهضت سبز آزادي using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
دریافت این پیام بدلیل ثبت نام شما در گروه "Ma Bishomarim" مي باشد.
جهت ارسال مطلب به این گروه، به آدرس life-companion@googlegroups.comایمیل ارسال کنید
برای لغو عضويت از این گروه، یک ایمیل به آدرس life-companion+unsubscribe@googlegroups.com
ارسال نمائيد.
برای بازديد از سایر امكانات گروه، به این آدرس مراجعه کنید http://groups.google.com/group/life-companion?hl=fa
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر