سلامی چو بوی خوش آشنایی و مهربانی و بهار
" گذشته چراغ راه آینده " !!!؟
آری ! همه معتقدند که گذشته چراغ راه آینده است !
اما همه از روشنایی این چراغ فقط برای دیدن نقاط منفی یکدیگر استفاده میکنند
و حوادث تاریخی و " گذشته " را خنجری کرده اند برای شکافتن سینهء مخالفین خود و پتکی برای کوبیدن بر فرق جناح مقابل
آه که ما چه ملت زجرکشیده ای هستیم
اصلا ایرانی ها هرگز از اول تاریخشان تا حالا روی آرامش و صلح و خوشبختی را ندیده اند
چقدر دل آدم میگیرد از اینکه در طول تاریخ چند هزار سالهء مان حتی یک روز خوش نداشتیم
دائم یا در جنگ و ستیز با دیگر کشورها بودیم یا درگیر جنگهای داخلی و دعواهای قومی و حزبی و سازمانی
چه وقت اوضاع درست میشود؟
هیچ معلوم نیست
هیچکس از خر شیطان پیاده نمیشود
مرغ همه هم یک پا دارد و منشان نیم من نمیشود
همه خود را عقل کل میدانند و برتر از دیگری
در اساسنامه ها و منشورهای خود دم از احترام به حقوق انسانها میزنند اما در عمل تاب تحمل حتی شنیدن نام مخالف خود را هم ندارند و فوری جوش می آورند چه برسد به درک و تفاهم و دوستی
آخر با یک اساسنامه و قانون اساسی نوشتن که مملکت درست نمیشود
فقط تئوری!؟
فقط حرف!؟
عمل کجاست؟
همه فقط پز افتخارات گذشته و نظام و حزب خود را دادن
پز قهرمانان گذشته را
اما هیچکس حاضر نیست خودش مثل همان قهرمانها باشد
خب ! آنها که دیگر زنده نیستند
نام آنها و آویزان شدن به آنها که نشد آزادیخواهی
اگر مصدق آدم خوبی بوده
اگر بختیار آدم خوبی بوده
اگر ستارخان آدم خوبی بوده
اگر باقرخان آدم خوبی بوده
اگر امیرکبیر مرد منصف و عاقل و کارآمدی بوده
اگر کورش بزرگ مرد انساندوستی بوده
اگر امام حسین گفته که حتی اگر دین نداری لااقل آزاده باش، پس اگر او آدم خوبی بوده
اگر پیغمیران همگی از حق و عدالت و راستی حرف زده اند و مدافع حقوق انسانهای محروم و زحمتکشان بودند و همه از دل توده های فقیر برخاسته اند و اگر آدمهای خوبی بودند
اگر مارکس و انگلس آدمهای انسانمداری بودند
اگر بیژن جزنی و موسی خیابانی و گلسرخی و صمد بهرنگی آدمهای خوبی بودند
اگر شاه و رضا شاه آدمهای خوبی بودند
اگر همهء این افرادی که یک تعداد هواخواه و طرفدار دارند همگی انسانهای خوبی بوده اند
پس چرا هیچکس خوبی ها و ویژگیهای مفید و موثر و خدمات و تلاشها و کوششها و منش انسانی و اخلاق نیکو و آزادگی و راستی و صداقت و عقل و تدبیر و منطق و تمام محاسن خوب آنها را در یکجا جمع نمیکند؟
و چرا دهه های متوالی بر سر نام این افراد با هم دعوا داریم؟
چرا اختلافات را دور نمیریزیم؟
مسلم است که هیچکس بتنهایی خوب ِ مطلق نیست ( اصلا مطلق وجود خارجی ندارد ) و هرکسی و هر نوع عقیده ای در خود ویژگیهای مثبت و منفی داشته و دارد
خب ! بیایید ویژگیهای منفی را کنار گذاشته و ویژگیهای خوب و انسانمحورانه را یکجا کنار هم بچینینم و یک الگوی جدید بسازیم
مگر قرارست تا ابد اینهمه بت و بت سازی داشته باشیم و هر گروهی در نزاع با گروه دیگر بت و قهرمان خود را به رخ دیگری بکشد و به بت مخالف خود توهین نماید ؟
دنیای امروز دنیای ارتباطات و پیوندهاست
جهان درک و دوستی
پس چرا محمد نتواند با موسی دوست باشد؟
چرا زرتشت نتواند با عیسی دوست باشد؟
چرا بیژن جزنی نتواند با تیمسار رحیمی دوست باشد؟
چرا مارکس نتواند با آیت الله کاظمینی بروجردی دوست باشد؟
چرا بر سر هدفهای انسانی و مردمدوستی و دفاع از حقوق دیگران دست دوستی بهم نمیدهیم؟
چرا اشتباهات گذشته را بر هم نمیبخشیم؟
چرا کینه و بغض را بدور نمیریزیم؟
چرا اینهمه بی انصاف و خود محور هستیم؟
آیا نمیتوانیم از هر مکتب و ایدئولژی و عقیده ای، محاسن نیک و قوانین درست و معقولش را برداریم و کنار هم یک قانون و اساسنامهء جدید بسازیم که همه راضی و خشنود باشند؟
که اینقدر جنگ و دعوا و درگیری نباشد؟
که اینقدر " مرگ بر " نباشد؟
که اینهمه فحاشی به جناحهای مخالف نباشد؟
تا چه وقت باید همه تنها باشیم؟
چه تلخست تنها بودن میلیونها انسان
میلیونها تنها
با مهر و احترام و درودهای گرم بر تمام انسانهایی که به آزادگی و اندیشه و انسانیت ارزش و حرمت قائلند، مهم نیست که روحانی و معمم است یا کمونیست. مهم نیست پادشاهیخواهست یا جمهوریخواه. مهم نیست شیعه است یا سنی، یا مسیحی یا زرتشتی، مهم نیست فارس است یا ترک یا کرد یا لر یا بلوچ یا گیل
مهم اینست که برای انسان دیگر در " عمل " ارزش قائل باشد... و نخواهد مخالف خود را اعدام و ترور فیزیکی و شخصیتی کند و مورد هتاکی قرار دهد
امیدوارم روزی برسد که هیچکس به هیچکس " مرگ بر " نگوید
فقط " درود بر " باشد و صلح و تفاهم و مهر
آنروز چه وقت میرسد؟
پاسخش اینجاست: " وقتی که بدانیم هدفمان واقعا" استقرار رفاه و آزادی و برابری و عشق و احترام به همهء مردم دنیاست"
روزی که قدرت و ثروت را عادلانه و با صداقت بین همه تقسیم کنیم
همه "حق " داشته باشد و حق هیچکس بیش از دیگری نباشد
توزیع منصفانه و شفاف سرمایه ها
برابری در حق رای ها
و تبادل افکار بدون تحمیل و توهین، و تنها بر اساس منطق و استانداردهای جهان حاضر و نه قوانین کهنهء اعصار گذشته که نتیجه اش فقط همین دشمنی ها بوده و تهمتها و ترورها و مرگ برها و بیعدالتی ها و بی انصافیها
به امید فرداهایی روشن و شاد
ستاره.تهران
http://sabadesetareh.blogfa.com/post-168.aspx
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر