درباره كاغذ در بررسي اصالت و سنديت مكتوبات بشري، متريالي كه نوشتن روي آن انجام مي‌شود به اندازه ابزار نگارش (قلم) از اهميت برخوردار است و نمودار واضحي براي تشخيص جعليات در اختيار مي‌گذارد. بشر در ادوار مختلف و بسته به ميزان توسعه دانش و امكانات بر گل، سنگ، ورقه‌هاي فلزي، پوست و استخوان جانوران، پاپیروس یا قرطاس، برگ و پوست درختان و بالاخره كاغذ مي‌نوشته است.توليد کاغذ از خمیر کاغذ از اوایل قرن نوزدهم مرسوم شد. براي توليد صنعتي کاغذ ابتدا چوب و مواد سلولزي را به قطعات ریز تبديل كرده و (در روش مكانيكي) توسط بخار آب جوش و تحت فشار پخته و تبديل به خمير مي‌كنند که معمولا از اين خمير کاغذهای ارزان و کاهی مانند کاغذ روزنامه متداول تهيه مي‌شود. در روش شیمیایی مواد سلولزي خرد شده را يا با هيدروكسيد سديم (در محيط قلیایی) و يا سولفیت هیدروژن کلسیم (درمحیط اسیدی با PH بين 2 تا 3) و یا سولفیت سدیم (در روش سولفیت) همراه با کمی کربنات سدیم در دمای بالاتر از 100 درجه سانتیگراد و تحت فشار به خمير تبدل مي‌كنند كه از آن در تهیه مقوا، کارتن و یا کاغذهای کاهی استفاده می‌شود. براي توليد كاغذ با كيفيت خمير از روش شيميايي را شستشو مي‌دهند. شستشوی قلیایی با استفاده از محلول 3% سود در دمای 45 تا 50 درجه سانتیگراد به مدت 1 تا 2 ساعت صورت می‌گیرد. بعد از آن در 2 مرحله رنگ‌زدايي انجام مي‌شود. کلرزنی در PH=2 تا دمای 25 تا 45 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت صورت می‌گیرد. و بعد از آن رنگ‌زدایی توسط محلول هیپوکلریت سدیم 3% ، دی‌اکسید کلر، پراکسید هیدروژن، اوزون و... در PH=9-10 صورت می‌گیرد. در مرحله بعدي خمیر کاغذ را از دستگاه تمیزکننده عبور داده و با پرس‌های قوی باقیمانده آب آن را مي‌گيرند. خمیر خشک‌شده را از میان غلتک‌های پرسي مخصوص عبور داده و آنرا به صورت صفحات بسيار نازك کاغذ در مي‌آورند. معمولا براي استحكام و افزايش كيفيت كاغذ به آن آهار، الياف تقويت‌كننده بسيار نازك، مواد ضدرطوبت و چسب‌هاي مخصوص نگهدارنده مي‌افزايند. صدمات دما و رطوبت بر خواص كاغذ: در بلند مدت رطوبت و حرارت باعث فعال شدن فرآيند اكسيداسيون و هيدروليز اسيدي مولكول‌هاي سلولز و يون‌هاي مواد اسيدي و يا قليايي باقيمانده در بافت كاغذ مي‌شود و با گذشت زمان كاغذ متورم و تبديل به پودر مي‌شود. كاغذ متشكل از چندين ماده مختلف بوده كه ضريب انبساط حرارتي آنها نيز متفاوت است. تغييرات درجه حرارت باعث انقباض و انبساط‌هاي متوالي و با مقادير متفاوت مي‌شود كه با گذشت زمان باعث باز شدن بافت كاغذ مي‌شود. تاثير عوامل مخرب محيطي بر كاغذ بلافاصله مشخص نمي‌شود و سال‌ها بعد خود را نشان مي‌دهد. دما ورطوبت از عوامل بسيار مهم تخريب كاغذ هستند كه هرگاه از حدي بيشتر شوند خسارات غيرقابل جبراني به بار مي‌آورند. كاغذ ماده‌اي بسيار جاذب رطوبت است. كاغذ و ديگر مواد آلي نظيرچوب با ميزان رطوبت هوا از خود واكنش نشان مي‌دهند به طوريكه رطوبتي كه در خود دارند متعادل با ميزان بخار آب موجود درهواي محيط اطراف آنهاست. كاغذ پس از جذب رطوبت متورم و به هنگام آزاد كردن آن جمع مي‌شود. همانگونه كه رطوبت زياد زيانبار است خشكي زياد كاغذ را شكننده وكم استقامت مي‌كند و چسب به كاررفته در كاغذ خشك و شكننده مي‌شود. حرارت توام با رطوبت هيدروليز اسيدي مولكول‌هاي سلولز را سرعت مي‌بخشد و كاغذ شكننده مي‌شود و مقاومت مكانيكي خود را از دست مي دهد در واقع حرارت همه مكانيسم‌هاي اضمحلال سلولز را سرعت مي‌بخشد. صدمات فتوشيميايي: بيشتر مواد موجود در تركيب كاغذهاي جديد، قادر به جذب نورهاي مرئي و فرابنفش هستند. واكنش‌هاي فتوشيميايي در نهايت تخريب كاغذ را موجب خواهند شد. صدمات بيوشيميايي: رطوبت حدود 65% و حرارت بين 22 تا 25 درجه سانتي‌گراد نقشي برتر در چرخه حياتي قارچ‌ها وباكتري‌ها دارد و به گسترش ميكرو ارگانيسم‌هاي تغذيه‌كننده از سلولز و چسب كاغذ دامن مي‌زند و در اين هنگام كاغذ ضعيف وشكننده مي‌شود. و اما درباره توليد كاغذ در گذشته دور چنين ادعا مي‌شود: چينيان در بيش از 2000 سال پيش توليد كاغذ را آغاز كردندو مواد سلولزي را آسياب كرده و آنرا در آب مي‌خيساندند و سپس به آن الياف كتان و تور ماهيگيري فرسوده اضافه كرده و روي تورهاي سيمي مي‌خشكاندند. ايرانيان شيوه توليد كاغذ را از چينيان آموخته و از طريق ايران و سرزمين‌هاي اسلامي كاغذ به اروپا رسيد. در منابع تاريخي ادعا شده كه شهر سمرقند برای سال‌ها بزرگ‌ترین مرکز ساختن و خرید و فروش کاغذ بود. و سپس ليست بلند بالايي از انواع كاغذ شامل بغدادی، هندی، خانبالیغ، اصفهانی، مصری، فرنگی، بخارایی، ترمه، ترمه اصفهانی، آهاری، ابری، ابریشمی، پوست دل آهو، حنایی، خراسانی، ونیزی، فرنگی نو، طلحی، نوحی، فرعونی، جعفری، طاهری، جیهانی، مامونی، منصوری، مقتابی، دولت‌آبادی، دمشقی، حَمَوی، شامی، قاسم‌بیگی، علیشاهی، خُونَج، جعفری، سلیمانی، عادلشاهی، مصلوح، کشمیری و ... با انواع قصه‌ها و داستان‌ها ارائه مي‌هند كه بخش عمده‌اي از اين ادعاها را به نقل كتاب "الفهرست" إبن‌نديم (يكي از بزرگترين منابع جعل و شيادي تاريخ منطقه ما) آدرس مي‌دهند. براي ورود به بحث و بررسي؛ امروزه اطلاعات كامل و مستدل همراه با استناد و نمونه اوريجينال درباره موميايي كردن اجساد در مصر داريم. هم مي‌دانيم با چه روشي موميايي مي‌كردند و هم از چه مواد و ابزاري براي اينكار استفاده مي‌كردند و هم در چگونه جايي موميايي نگهداري مي‌شد. و از سوي ديگر نمونه اوريجينال جسد، ابزار و ظروف استفاده شده، مواد مورد استفاده و محل نگهداري موميايي موجود است و همه بخش‌هاي سناريو موجود بوده و ربط منطقي دارد.حال با اين مختصر وارد مقوله بررسي و سوالات مي‌شويم: 1- ضخامت كاغذهاي كنوني به طور متوسط يك‌دهم ميليمتر است. يعني يك كتاب 1000 صفحه‌اي بدون صحافي 5 سانتيمتر ضخامت خواهد داشت. اكنون روش توليد كاغذ در گذشته را در نظر مي‌گيريم در خوشبينانه‌ترين حالت اگر ضخامت الياف كتان را 1 ميليمتر در نظر گرفته و از طرف بالا و پايين هم 1 ميليمتر مواد سلولزي روي الياف كتان رسوب كرده باشد، ضخامت كاغذ توليدي 2 ميليمتر خواهد بود و در نتيجه ضخامت يك كتاب 1000 صفحه‌اي نيم متر مي‌شود. حال چطور ممكن است نسخه اوريجينال ادعايي از شاهنامه 1000 سال قبل كه در مسكو مگهداري مي‌شود، روي كاغذي با ضخامت كاغذهاي امروزي نوشته شده باشد؟! (با به ياد آوردن مدخل عظيم قلم) با چگونه قلمي نوشته شده؟ وقتي خط عرب تا همين 3 قرن پيش نقطه نداشته، چگونه ممكن است اين نسخه اوريجينال با خط منقوط نوشته شده باشد؟ اين اشكال بر همه نسخه‌هاي ادعايي از هر كتاب ديگري از جمله الفهرست ابن‌نديم، كتاب حماسي العرب ابن‌قليبه، كتب منسوب به ابن‌خلدون، كتب منسوب به دانشمندان يوناني و ... وارد است. 2- كاغذهاي امروزي با تمام ترفندها و مواد افزودني و استفاده از روش موثر توليد خمير چوب، باز هم بيش از 2 يا 3 قرن دوام نمي‌آورند و بشر براي حفظ نوشته‌هاي خود از آنها ميكرو فيلم تهيه كرده و يا آنها را اسكن مي‌كند. با وجود عوامل مخرب طبيعي چون رطوبت و حرارت و واكنش‌هاي اسيدي خودبه‌خود و فعاليت‌هاي باكتري‌ها و قارچ‌ها، چگونه ممكن است نسخه اوريجينال شاهنامه موجود در مسكو 1000 دوام بياورد؟ جز با خوشخيالي و حماسه‌باوري!!! 3- ادعاي وجود اين همه نوع كاغذ در اين همه شهر و منطقه بايد همراه با وجود كارگاه‌ها و يا شبه كارخانه‌هاي بزرگ‌تر براي توليد كاغذ، ملازم باشد. حال از جاعلان تاريخ و خوشخيالان پيرو قصه‌هاي تاريخي مي‌پرسيم آثار خرابه‌هاي اين همه كارگاه توليد كاغذ كجاست؟ 4- از چه ابزارهايي براي توليد كاغذ در اين كارگاه‌ها استفاده مي‌شده؟ نمونه اين ابزارها براي هر كدام از انواع كاغذهاي ليست شده در كدام موزه نگهداري مي‌شود؟ 5-از سوي جاعلان تاريخ براي توجيه عدم دوام كاغذ براي مدت طولاني، ادعاي مضحك استنساخ كتب در طول تاريخ مطرح مي‌شود كه فارغ از اشكالات مطرح در مدخل قلم و تعداد افراد باسواد مورد نياز براي نوشتن، نياز به كارخانه‌هاي توليد انبوه كاغذ چگونه توجيه مي‌شود و باز بحث آثار اين كارخانه‌ها و ابزار و مواد شيميايي مورد استفاده و روش‌هاي توليد لاينحل باقي مي‌ماند. 6- به مانند مشخص بودن همه زوايا درباره موميايي، براي كتب نيز نياز به چنين استدلالي است و تا اين موارد و اشكالات مطرح شده در مدخل قلم و بحث كاغذ مشخص نشوند، هيچگونه نوشته‌اي مربوط به گذشته دور ارزش اعتنا و مبنا قرار گرفتن براي اعتقاد و تصميم‌گيري و افتخار و حماسه‌پروري را ندارد مگر آنكه نسخه اوريجينال با قابليت اثبات اصالت داشته و مثلا بر پوست حيوان نوشته شده باشد مانند لت‌نوشته‌هاي پوستي كه از قرآن موجود است و اصالت آن اثبات شده است. |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر