Sent to you by دوم خرداد via Google Reader:
کلمه – گروه سیاسی: مراسم یکمین سالگرد شهید محمد کامرانی دیروز بعد از ظهر در مسجد نور تهران برگزار شد. این مراسم میزبان صدها تن از زنان و مردان تهرانی بود که بسیاری از آنان هیچ نسبتی با صاحبان عزا جز اشتراکشان در آرمانی واحد نداشتند؛ آرمانی که از آزادگی می گوید، از کرامت انسان و احترامی که می بایست به رای و نظر مردم گذاشته شود.
صاحبان عزا فقط مادر و خواهران شهید محمد کامرانی نبودند. مادر شهید رامین رمضانی، مادر شهید محسن روح الامینی، همسر شهید علی حسن پور، همسر و خواهر شهید مسعود خسروی، مادر شهید سهراب اعرابی، مادر شهید رامین آقازاده قهرمانی چهارمین کشته شده کهریزک و … از مادران عزاداری را تشکیل می دادند که کنار مادر شهید محمد کامرانی در جایگاه صاحب عزا استوار و صبور نشسته بودند تا گواهی بر مظلومیت شهدای جنبش سبز ایران باشند. اینان هویتی جدید از زن ایرانی هستند؛ سرافراز و شکست ناپذیر، متدین و شجاع.
جمعیت آرام می آمدند؛ همان طور که ۲۵ خرداد ۸۸ آرام مسیر خیابان انقلاب و آزادی را طی کردند. گویی اینان نمایندگان همان جمعیت بودند. می آمدند و به هر یک از مادران و همسران شهدای سبز تسلیت می گفتند و می گریستند. آنقدر داغدار بودند که ابتدا تصور می شد از نزدیکان این جمع باشند اما پاسخشان به این سوال منفی بود. می آمدند و می گفتند: «ما را همدرد خود بدانید و بدانید خون فرزندانتان هدر نخواهد رفت». این جملات بیش از هر کلامی میان جمع شنیده می شد و عجب تسلایی بود بر خاطر عزاداران. احساس غرور و سربلندی بود که اوج می گرفت و بر عزم و اراده ها می افزود.
اگر چه اشک امان نمی داد اما هر چه از زمان مراسم می گذشت چهره ها بازتر می شد و شانه ها در تقسیم رنج و درد ناشی از سرکوب جوانان، سبک تر به نظر می رسید… و شهید محمد کامرانی در قاب عکسی زیبا و به یاد ماندنی به این صحنه اعجاب انگیز می نگریست.
محمد کامرانی، ۱۸ ساله، پس از بازداشت در روز ۱۸ تیر به شکنجه گاه کهریزک منتقل و ۵ روز بعد بدن نیمه جان وی را به بازداشتگاه اوین و سپس به بیمارستان می برند. طبق گفته خانواده محمد، وی را در حالیکه تقریبا نیمه جان بوده و آثار شکنجه بر تمام بدنش دیده می شد به تخت بیمارستان بسته بودند تا فرار نکند. بعد از تلاش فراوان خانواده، بالاخره محمد از بیمارستان لقمان مرخص و بلافاصله به بیمارستان مهر منتقل می شود اما با توجه به عدم رسیدگی به جراحات طی روزهای گذشته و ضربات وارد آمده به سر، ۳ ساعت بعد و در تاریخ ۲۵ تیرماه به شهادت می رسد.
در سالن مردانه مسجد نیز صحنه ها مشابه سالن بانوان بود. اما در بزرگواری و صبوری این خانواده همین بس که سالن مردانه شاهد حضور برخی مسئولینی بود که طی یک سال گذشته، معترضان به بی عدالتی و تقلب را گروهی اغتشاشگر خواندند و بر شهادت بهترین فرزندان این آب و خاک سرپوش نهادند. آنان را در این مراسم چه کار؟ مگر محمد کامرانی را یک روز به بهانه اغتشاشگری دستگیر نکردند و چند روزی بعد جسدش را تحویل ندادند؟
بی تردید چنین افرادی آمده بودند تا در این فضا خود را تطهیر کنند. حالا اما هنوز یک سال از آن واقعه می گذرد و اینان به تسلیت آمده اند … در فردا و فرداهای روشن ایران زمین چه پاسخی خواهند داشت؟ و بیش از آن در دادگاه عدل الهی چه توجیهی؟
Things you can do from here:
- Subscribe to سایت خبری تحلیلی کلمه using Google Reader
- Get started using Google Reader to easily keep up with all your favorite sites
برای دیدن تصاویر روی Display images below کلیک کنید.
------------
دریافت این پیام بدلیل ثبت نام شما در گروه است گروه Google Groups "Sohrab Arabi".
برای دیدن تصاویر ایکون Display images below را کلیک کنید.
---------
لطفآ اگر پس از اشتراک ایمیل های گروه را دریافت نکردید پوشه اسپم را نگاه کنید
واگر ایمیل های گروه آنجا بود ایمیل ها را از اسپم در بیاورید
Select the box to the left of the emails and
click "Not spam" button on the top.
کار دیگری هم که می توانید بکنید درست کردن فیلتر و استفاده از Label برای پیدا کردن ایمیل های گروه است
---------
برای ثبت نام در این گروه، یک ایمیل ارسال کنید به sohrab-arabi+subscribe@googlegroups.com
---------
جهت ارسال به این گروه، ایمیل را ارسال کنید به sohrab-arabi@googlegroups.com
---------
برای لغو ثبت نام در این گروه، یک ایمیل ارسال کنید به
sohrab-arabi+unsubscribe@googlegroups.com
---------
برای سایر گزینه ها، به این گروه مراجعه کنید در
http://groups.google.com/group/sohrab-arabi?hl=fa?hl=fa
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر