بعضی ها باید لحجه شان عینا انگلیسی باشد تا حرف بزنند. بله، من اسم این آدم ها را می گذارم طبقه ی ژیگولوتاریا بر وزن پرولتاریا. این ها بنای رودکی که هیچ، بنای فرهنگی ها را هم می کنند. این ها همان ها هستند که وقتی عرب آمد، عقده ی عرب بودن گرفتند و پدر زبان را در آوردند و حالا هم عقده ی غرب زدگی گرفته اند... .. .شاملو
2011/4/27 Iman Hoda'ei Fard <radi3020@gmail.com>سلام.
با شما موافقم سهیل عزیز. به نظر من شنیدن و خواندن داستان از کودکی برای این امر تاثیر مهمی داره. همین داستان‌های ساده و پیش پا افتاده‌ای که ظاهری ساده دارند، مثل قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب، قصه‌های هزار و یک شب و ... . این قصه‌ها به خاطر ماهیت شرقی گونه‌ای که دارند کمک می‌کنند برای جا افتادن فرهنگ خوب ایرانی. (این رو منکر نمی‌شم که فرهنگ ما هم نواقصی می‌تونه داشته باشه، به همین جهت از لفظ خوب استفاده کردم.)جای تاسف داره که خیلی از ما قصه رومئو و ژولیت رو بدونیم، اما از داستان بیژن و منیژه فقط اسمش رو شنیده باشیم. خیلی بده که ندونیم گردآفرید چه نقشی در شاهنامه داشته و اصلا زن بوده یا مرد!!این موارد نشان از مطالعه محدود و اندک ما خصوصا در دوران کودکی داره. همین داستان ادامه پیدا می‌کنه تا سنین بالا و در اون‌جا در ساده‌ترین مورد، خودش رو در اشتباه نوشتن کلمات و جملات نشون می‌ده، که در این‌جا دیگه باید گفت که فاجعه رخ داده.این نکته به نظرم پایه‌ای ترین نکته‌ای هست که مورد غفلت قرار گرفته.
ممنون از تو سهیل گرامی.ایمانOn Ordibehesht 6, 1390, at 12:59 AM, Blank Star wrote:درود بر شما عزیزان
ایمان جان همونطور که اشاره کرده بودید، انتخاب رفتارهای مناسب نه تنها اشکالی نداره، بلکه در جهت پیشبرد و تعالی فرهنگ یک جامعه هم می تونه حکم نردبان رو ایفا کنه. ولی باید توجه داشته باشیم که معمولاً نفوذ فرهنگ - که اگر اشتباه نکنم در فارسی به آن گرته برداری فرهنگی گفته میشه – غالباً جنبة انتخابی نداره بلکه به صورت ناخودآگاه و غالباً با نیروی پیشرانة متکی به خودش، در فرهنگ دیگه ای صورت می گیره.
البته نمیشه کتمان کرد که امروزه برای تحمیل چنین نفوذهایی شاید سرمایه گذاری های هنگفتی هم صورت می گیره. ولی شاید واقعیت این باشه که تا خلاء فرهنگی در جامعه ای وجود نداشته باشه، نفوذ فرهنگ بیگانه امکان پذیر نیست یا بسیار سخته. چیزی که امروز ما در ایران بهش می بالیم یک تعصب احمقانة فرهنگیه و نه خود فرهنگ. در طول سال چقدر مطلب در مورد داریوش و کوروش و امثال این بزرگان دریافت می کنیم که چنین بودند و چنان.
کمتر کسی شاید به فرهنگ سازان معاصر توجه داره و به واقع اونا ناشناخته موندن. از طرفی ظهور دنیای مجازی در زمانه ای صورت گرفته که فرهنگستان ادب فارسی، مطلقاً هیچ تلاشی برای واژه گزینی جدید انجام نداده و یا اگر کاری انجام داده یا آنقدر خنده دار بوده که قطعاً هیچکس در هیچ زمانی حاضر به استفاده از آن نیست (تردید دارم که نوادگان من هم روزی حاضر باشند به اتوبوس بگویند وسیله حمل و نقل عمومی جمعی – بماند که خود حمل و نقل هم فارسی نیست!!! ) یا آنقدری قدرت نداره که بتونه اونو در رسانه های جمعی به کار ببنده و تاکید کنه تا در کتاب های مدرسه ازشون استفاده بشه. وقتی واژه ای به زبان ما وارد میشه، اگر جایگزین اون، واژه کوتاهتر و خوش آوا تر - یا در بدترین حالت- هم اندازه با واژه وارد شده باشه، می شه با تکرار اون، واژه جدید رو در گفتگوی مردم جا انداخت. شاید به عنوان نمونه بشه به کلمه هواپیما اشاره کرد.
نمی دونم به رادیو های افغانی تا به حال گوش دادید؟ واژگان فارسی زیبایی به کار می برند که به سادگی می تونن به جایگاه خودشون در زبان ما برگردن ولی متاسفانه کسی برای بازگشت اونا فرش قرمزی پهن نمی کنه. مثلاً مدتی پیش در یک گزارش افغانی شنیدم که به جای واژه صعب العبور از واژه ترکیبی "دشوار گذار" استفاده می کرد که به نظرم از هر نظر جایگزین مناسبی برای اون واژه عربی و سخت می تونه باشه.
به همه این عامل هایی که گفته شد، شاید بتونیم شدت گرفتن روحیه عرب ستیزی رو در بین قشر تحصیل کرده جامعه هم اضافه کنیم که باعث میشه ترجیح بدن به جای واژگان عربی که به زبان کنونی ما نزدیک ترند، از واژگان انگلیسی استفاده کنیم.
بردیا جان به خاطر فرستادن مطلب از شما هم سپاسگزارم.
سهیل
2011/4/25 Iman Hoda'ei Fard <radi3020@gmail.com>
سلام.ممنون بردیای عزیز از ایمیلی که فرستادی.این مشکلیه که نیمی از اون، گریبان زبان فارسی رو گرفته. به نظرم نیم دیگه اون و در واقع مکملش رفتار و حالات و سکنات ماست. طرز زندگی کردن، نوع لباس پوشیدن، و ... همگی مواردی هستند که در زندگی ما جاری شده‌اند. این که از یک فرهنگ خاص، رفتاری بهین و نیکو رو انتخاب کنیم بسیار هم زیباست، اما این بدان معنی نیست که همه چیز صرفا به این دلیل که اروپایی یا امریکایی است (یا اصولا خارجی است!) کاملا درست و صحیح هم هست.حس می‌کنم مشکلی که الان پیدا کردیم اینه که از هویت ایرانی بودن خودمون دور شدیم و فکر میکنیم به دلیل اروپایی بودن اروپایی‌ها طبعیتا همه چیزشان مناسب و برازنده ماست!میشه تحلیل عمیق‌تری هم داشت، اما به نظرم این مقدار کفایت می‌کنه.ایمانOn Ordibehesht 4, 1390, at 8:50 PM, bardya.G wrote:
اجتماعی، فرهنگی، علمی و هنری از شخصی به شخصی دیگر و از نسلی به
نسل دیگر، راه اندازی شده است.
baraye didane in email be surate farsi mitavanid az yeki
az do rahe zir estefade konin:
1-Right clik>Encoding>More>Unicode (UTF-8)
2-Right clik>Encoding>More>Arabic (windows)
اگر این مطلب از طرف دوستان برای شما بازفرست شده است
می توانید در صورت تمایل در این یاهوگروه به نشانی اینترنتی
http://groups.yahoo.com/group/AndisheyeNik
وآدرس ایمیل andisheyenik@yahoogroups.com
،عضو شوید تا همه مطالب فرهنگی و اندیشه ای گروه را دریافت نمایید
لطفا در نظر داشته باشید که مطالب ارسالی از طرف صاحبان اندیشه با نگرشها
و سلیقه های گوناگون را به معنای خط مشی این یاهوگروه قلمداد نکنیم.
شاگردی دقیق، آموزگاری شریف و پرستاری مهربان برای (اندیشه) هم باشیم و بمانیم
مدیریت اندیشه نیک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر