گور به گور شدن گورخرهای یزد، تراژدی غم انگیز ندانم کاریها...
---------------------------------------------------------------------------
وبلاگ شكارگاههاي البرز
<strong>غم نامه اي از مهندس اكبر همدانيان كارشناس با سابقه سازمان محيط زيست
گور به گور شدن گورخرهای یزد، تراژدی غم انگیز ندانم کاریها...
سال 76 که جمعیت گورخرهای توران (که هنوز تبدیل به پارک ملی نشده بود) بالای 400 رأس سرشماری شده بود، تعدادی از آنها به یزد منتقل شدند. قرار بود یزد به عنوان مرکز تحقیقات گورخر ایران فعالیت خود را در مورد این گونه کمیاب شروع کند. کم کم جمعیت گورهای انتقالی از مرز 40 رأس گذشت؛ ولی در اواخر ریاست خانم جوادی برای اینکه نبوغ و خلاقیت مدیریتشان را به اثبات برسانند شش رأس از آنها را به کرمان فرستادند. بعد از آن نوبت ابراز خلاقیت آقای محمدی زاده رسید. امر کردند سه رأس به درونه خراسان برود، چهار رأس به ابرکوه فرستاده شود و حالا نبوغ ترکیده و سه رأس را به پارک ملی توران منتقل کردند؛ بالاخره زیره به کرمان بردند!!!
بعد از تبدیل بخشی از منطقه حفاظت شده توران به پارک ملی، جمعیت گورخرها از چهارصد و خرده ای رأس به 60 رأس کاهش داشته که بیانگر فعالیت چشمگیر حافظان طبیعت است! آنان که با مناطق آشنایند، می دانند که آخرین جمعیت گورخر در توران در سال 1357، 2500رأس از ناحیه هرینگتون رئیس دفتر حیات وحش با سرشماری هوایی اعلام گردید.
دستاورد افتخارآمیز مدیریت های سازمان بعد از گذشت 32 سال رساندن جمعیت گورخر از 2500 رأس به 60 رأس و حالا تاوان این کم کاری – سهل انگاری- بی تفاوتی- سوء مدیریت و کشتن انگیزه های کاری، می بایست از مرکز تکثیر و پرورش گورخر استان یزد پرداخت شود.
اگر به اندازه یک شکاربان قدیمی و با تجربه عقلمان می رسید دست به چنین کارهای خنده دار و مسخره آمیزی نمی زدیم.
تا آیندگان چه قضاوت کنند...
</strong>
---------------------------------------------------------------------------
وبلاگ شكارگاههاي البرز
<strong>غم نامه اي از مهندس اكبر همدانيان كارشناس با سابقه سازمان محيط زيست
گور به گور شدن گورخرهای یزد، تراژدی غم انگیز ندانم کاریها...
سال 76 که جمعیت گورخرهای توران (که هنوز تبدیل به پارک ملی نشده بود) بالای 400 رأس سرشماری شده بود، تعدادی از آنها به یزد منتقل شدند. قرار بود یزد به عنوان مرکز تحقیقات گورخر ایران فعالیت خود را در مورد این گونه کمیاب شروع کند. کم کم جمعیت گورهای انتقالی از مرز 40 رأس گذشت؛ ولی در اواخر ریاست خانم جوادی برای اینکه نبوغ و خلاقیت مدیریتشان را به اثبات برسانند شش رأس از آنها را به کرمان فرستادند. بعد از آن نوبت ابراز خلاقیت آقای محمدی زاده رسید. امر کردند سه رأس به درونه خراسان برود، چهار رأس به ابرکوه فرستاده شود و حالا نبوغ ترکیده و سه رأس را به پارک ملی توران منتقل کردند؛ بالاخره زیره به کرمان بردند!!!
بعد از تبدیل بخشی از منطقه حفاظت شده توران به پارک ملی، جمعیت گورخرها از چهارصد و خرده ای رأس به 60 رأس کاهش داشته که بیانگر فعالیت چشمگیر حافظان طبیعت است! آنان که با مناطق آشنایند، می دانند که آخرین جمعیت گورخر در توران در سال 1357، 2500رأس از ناحیه هرینگتون رئیس دفتر حیات وحش با سرشماری هوایی اعلام گردید.
دستاورد افتخارآمیز مدیریت های سازمان بعد از گذشت 32 سال رساندن جمعیت گورخر از 2500 رأس به 60 رأس و حالا تاوان این کم کاری – سهل انگاری- بی تفاوتی- سوء مدیریت و کشتن انگیزه های کاری، می بایست از مرکز تکثیر و پرورش گورخر استان یزد پرداخت شود.
اگر به اندازه یک شکاربان قدیمی و با تجربه عقلمان می رسید دست به چنین کارهای خنده دار و مسخره آمیزی نمی زدیم.
تا آیندگان چه قضاوت کنند...
</strong>
--
aria.
--
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده اید که در گروه Google Groups "Persian Green Movement" مشترک شده اید.
جهت پست کردن مطلب به این گروه، ایمیلی به newourvotes@googlegroups.com ارسال کنید.
جهت لغو اشتراک از این گروه، ایمیلی به newourvotes+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه های دیگر، از این گروه در http://groups.google.com/group/newourvotes?hl=fa دیدن کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر