428The_Godfather_II_2The%20Godfather273TheGodfather2020305The_Godfather_II_1

Go English

جمعه، شهریور ۱۲، ۱۳۸۹

آشنایی با خواص درمانی چای بابونه

 

شستن صورت؛ چقدر و چگونه


در چنین وضعیتی این که چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و این که از چه موادی باید استفاده کرد،‌ ممکن است گیج‌ کننده باشد.
پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال ‌ها ممکن است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند و به قرمزی و خشکی پوست منجر ‌شود. با این حال این مشکل معمولا دست ‌ها و نه صورت را مبتلا می‌ کند و افرادی که به طور مرتب دست‌ های ‌شان در معرض آب قرار دارد یا دست‌ های ‌شان را برای کارشان به طور مرتب می‌ شویند مانند جراحان و پرستاران و نیز گاهی افرادی که وسواس تمیزی دارند، بیشتر در معرض آن هستند.
شستن صورت‌، حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود، نباید مشکلی ایجاد کند، مگر این که دچار یک اختلال زمینه ‌ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک) باشید.
با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با آن ها صورت‌ تان را می‌ شویید، ضرری ندارد. شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی‌‌ های چسبیده به صورت کمک نمی‌ کند. به علاوه بسیاری از افراد نیاز به استفاده از نوعی پاک ‌کننده دارند، ‌زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه (غدد چربی پوست) دارند.
استفاده از صابون ‌های معمولی در بسیاری از موارد، برای شستن صورت مناسب است. صابون‌ از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می ‌شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یک باز تشکیل شده است) ‌و از جمله شایع ‌ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم (sodium tallowate) و کوکویت سدیم (sodium cocoate) هستند.
صابون یک ماده قلیایی است (pH آن 9 تا 10 است)،‌ بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است (pH آن 5.6 تا 5.8 است) ممکن است اندکی تحریک ‌کننده باشد.

شستن صورت با صابون

صابون‌ های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته ‌بندی می ‌شوند و اغلب روی آن ها برچسب "عاری از صابون "soap-free" زده می‌ شود، برای برخی از افراد بهتر هستند زیرا pH آن ها به پوست طبیعی نزدیک ‌تر است. در صورتی که صابون معمولی پوست صورت ‌تان را تحریک می ‌کند،‌ امتحان کردن این فرآورده‌ها ارزشش را دارد.
کرم ‌های لایه ‌بردار (Facial scrubs) که لایه بیرونی پوست را برمی ‌دارند و صورت را پاک می ‌کنند، نیز مناسب هستند، اما بسیاری از افراد بیش از حد لزوم از آن ها استفاده می‌ کنند و این کار به تحریک پوست منجر می ‌شود. همین مسئله در مورد لیف ‌ها و اسفنج ‌های زبر هم صادق است.
جدا از این که از چه نوع صابونی استفاده می ‌کنید،‌ بهتر است برای شستن صورت از آب گرم و نه داغ، استفاده کنید.
برخی از افراد هستند که از استفاده نکردن صابون بر روی صورت ‌شان مشکلی احساس نمی‌ کنند و برخی از افراد موهبت داشتن پوستی عالی را دارند. این که چگونه این افراد از پوست صورت‌ شان مراقبت می ‌کنند، ممکن است ربطی به ظاهر پوست ‌شان نداشته باشد.
پایانی بر باورهای غلط، اعتقادات عامیانه و شگردهای بازاریابی در مورد مراقبت مناسب از پوست به خصوص در مورد پوست صورت وجود ندارد. حقایق درست و واقعی، مقدارشان کم است.
چه پوست شما خشک، باشد چه حساس و چه چرب، با فرآورده‌ ها و توصیه ‌های گوناگونی برای تمیز کردن صورت مواجه هستید.


سنگ غده بزاقی چیست؟



همه ی افراد سه نوع غده ی بزاقی اصلی به نام‌ های بناگوشی، تحت فکی و زیر زبانی در هر طرف دهان دارند که این غدد به همراه هزاران غدد بزاقی فرعی که در سرتاسر مخاط دهان، لب ها و کام پراکنده‌ اند، بزاق را تولید و به داخل دهان ترشح می ‌کنند.
بزاق برای هضم غذا و مرطوب و تلطیف کردن مخاط دهان بسیار سودمند است.
گاهی اوقات درون این غدد اصلی یا مجاری آن ها و به ندرت درون غدد بزاقی فرعی، سنگ تشکیل می ‌شود.

غده ی تحت فکی شایع‌ ترین غده‌ ای است که دچار سنگ می ‌شود. سنگ در اکثر موارد منفرد است، اما گاهی ممکن است متعدد باشد. سنگ باعث انسداد نسبی یا کامل مجرای بزاقی شده و در نتیجه بزاق در غده جمع شده و باعث تورم غده و بروز درد در آن ناحیه می‌شود.
این درد با غذا خوردن تشدید می‌ شود، زیرا در حین غذا خوردن، میزان ترشح بزاق زیادتر می ‌گردد.

با تجمع بزاق درون غده ی بزاقی، احتمال عفونت آن و در نتیجه تشدید علائم درد و تورم افزایش می ‌یابد. در درازمدت، التهاب و عفونت ایجاد شده باعث تنگی مجرا می‌ شود و تنگی بیشتر مجرا، مجددا باعث تشدید انسداد و پیشرفت این سیکل معیوب می‌ شود.

تشخیص

تشخیص بر مبنای شرح حال و معاینه ی بیمار است. اگر سنگ نزدیک به مدخل مجرای غده ی بزاقی باشد، ممکن است طی معاینه قابل لمس باشد، اما اگر عمقی ‌تر باشد، قابل لمس نیست.
در صورت لزوم با عکسبرداری، رادیولوژی یا سونوگرافی و سی ‌تی ‌اسکن همراه با سیالوگرافی، وجود سنگ را اثبات می‌ کنند.

درمان

هدف اصلی، خارج کردن سنگ است، اما از آن جایی که سنگ باعث التهاب و عفونت می شود، بهتر است قبل از هر اقدامی آنتی‌ بیوتیک مصرف گردد. این امر التهاب ناحیه را کمتر کرده و امکان تخلیه ی سنگ را به روش غیرجراحی افزایش می ‌دهد.
اگر سنگ نزدیک به مدخل مجرای بزاقی باشد، می ‌توان با گشاد کردن مجرا آن را از داخل دهان خارج کرد، اما اگر در قسمت‌ های عمقی ‌تر واقع شده باشد، به‌ دلیل قرار گرفتن اعضا و ساختمان‌ های حیاتی و مهم در این ناحیه، امکان دستکاری کردن وجود ندارد و در این صورت باید کل غده ی بزاقی را همراه با سنگ خارج کرد.
خارج کردن یک غده بزاقی باعث خشکی دهان نمی‌ شود، زیرا سایر غدد بزاقی همچنان به تولید و ترشح بزاق مشغول هستند.
در چند مورد، از سنگ‌ شکن برای خرد کردن سنگ غده بزاقی استفاده شده است تا قطعات خرد شده از مجرای بزاقی به داخل دهان تخلیه شوند.


چقدر و چگونه موها را باید شست؟



یکی از سئوالاتی که زیاد از متخصصان پوست و مو می‌پرسند، چگونگی شستشوی موهاست:
بهتر است موها را با صابون شست یا شامپو؟ با شامپوی ایرانی یا خارجی؟ هر روز یا یک روز در میان؟ با چنگ زدن یا به آهستگی؟
در سال‌های گذشته و برای مدت زمانی طولانی، مواد تمیزکننده ی مو و پوست معنایی به جز صابون نداشت و می‌دانیم که این ماده دارای ضعف‌های زیادی است، مثلا صابون در آب سخت به خوبی کف نمی‌کند و باعث بر جای گذاشتن یک لایه چرب ناخوشایند روی موها می‌گردد که ظاهری بی‌جان و بی‌روح را به موها می دهد.
اما مواد حالت‌دهنده و پاک‌کننده موجود در شامپو، مو و کف سر را تمیز می‌کنند و باعث شانه شدن راحت‌تر موهای خیس و افزایش حجم آنها بدون ایجاد الکتریسیته ساکن در زمان خشک شدن می‌شوند.

شامپو از چه اجزایی تشکیل شده است؟

* مواد پاک‌ کننده: علت اصلی استفاده از شامپو، بهره‌گیری از خاصیت پاک‌کنندگی و تمیزکنندگی آن است. سبوم یا همان چربی روی مو و کف سر، توسط سورفاکتا‌نت‌ها برداشته می‌شوند. در واقع سورفاکتانت‌ها موادی در شامپو هستند که با ایجاد کف، باعث پاکیزگی مو می شوند.
سورفاکتانت‌ها از اسیدهای چرب مشتق می‌شوند. اسیدهای چرب، موادی طبیعی هستند که از منابع مختلف گیاهی یا حیوانی به دست می‌آیند. امروزه این منابع شامل روغن نارگیل، روغن هسته خرما یا روغن دانه سویا است. مواد دیگری نیز برای افزایش قوام شامپوها مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند متیل‌سلولز.
* مواد حالت‌دهنده: این مواد علاوه بر کم کردن آثار منفی سورفاکتانت‌ها، باعث افزایش حالت‌پذیری و بهبود و ضعیت موها م شوند. این عوامل عبارت‌اند از: پلی‌مرها، سیلیکون‌ها و آمین‌اکسیدها.
* مواد دلپذیرکننده: شامل رنگ ها، اسانس‌ها و عوامل صدفی‌کننده است.
* مواد نگهدارنده: به علت این که قسمت عمده شامپوها را آب تشکیل می‌دهد، برای پیشگیری از فساد شامپو توسط میکروب‌ها و قارچ‌ها لازم است مواد نگه‌دارنده نیز به شامپوها اضافه شود. در گذشته از موادی مانند فرم آلدیید استفاده می‌شد که به دلیل سرطان‌زایی مصرف آن ممنوع شده است. یکی از عللی که باعث می شود بعضی افراد به برخی شامپوها حساسیت نشان ‌دهند، آلرژی به مواد نگه‌دارنده آنهاست.
* مواد فعال با خواص طبی: برخی شامپوها دارای خواص طبی هستند مانند شامپوهای ضد ‌شوره که حاوی سلنیوم سولفید، پیریتویین ‌زینک، کلیمازول یا کتوکونازول هستند.
تعدادی از شامپوها حاوی پانتول می‌باشند که در رشد و افزایش رطوبت مو ارزشمند است.
گاه عصاره‌های گیاهی مانند گزنه، آلوئه‌ورا، رزماری (اکلیل کوهی)، نعناع، فلفل، رازیانه، بابونه، سدر، روغن بادام، روغن زیتون، جوجوبا، مریم‌گلی، برنج، گندم، عصاره انار و زعفران نیز به شامپوها اضافه می‌شوند.

چه کسی؟ چه شامپویی؟

در مورد اینکه هر فرد باید از چه شامپویی استفاده کند، باید گفت که این انتخاب بستگی به عوامل متعددی دارد؛ مثلا آیا فرد مبتلا به شوره سر می‌باشد یا خیر؟ آیا از بیماری‌ خاصی در کف سر رنج می‌برد یا خیر (مثلا عده‌ای از افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس کف سر بوده و پوسته‌های فراوانی در کف سر دارند)؟ آیا موهای فرد چرب، خشک یا معمولی است؟ آیا فرد موهایش را رنگ کرده است یا خیر؟
اگر به برچسب شامپوها دقت کرده باشید، روی آنها نوشته شده مخصوص موهای چرب، خشک، معمولی یا موهای آسیب‌دیده و رنگ شده. این ویژگی‌ها را بر اساس ترکیبی از سورفاکتانت‌ها و مواد نرم‌کننده، به دست می‌آورند و بهتر است هر فرد بر اساس نوع مویش، شامپوهای مخصوص آن مو را انتخاب نماید؛ مثلا اگر موهای شما چرب است، شامپوی مخصوص موهای چرب، چربی سر شما را بهتر پاک خواهد کرد. ولی اگر موهای خشکی داشته باشید و از شامپوی موهای چرب استفاده کنید، موهایتان شدیدا خشک و غیرقابل شانه زدن خواهد شد.
به طور معمول، اگر موهای معمولی دارید، توصیه ما شستشوی یک روز در میان موهاست.

چنگ‌زدن موها

مو عمدتا از مواد کراتینی مرده تشکیل شده است، بنابراین کوتاه کردن مو ، تاثیری روی سلول‌های فعال موجود در فولیکول مو و رشد و بهبود عملکرد آنها ندارد، ولی کشیده شدن موها، روی سلول های فولیکول اثر دارد، به همین دلیل شستن موها باید به آرامی انجام شود، نه با شدت و نیازی به چنگ زدن موها در موقع شستن نیست.
به همین ترتیب ، خشک کردن مو هم باید به آرامی انجام شود. به خصوص افرادی که موهای تنک یا نازک دارند، باید در خشک کردن موها دقت کافی داشته باشند و موها را به آرامی با حوله خشک کنند و حوله را به پوست سرشان نمالند.
از شستن موها با آب خیلی داغ نیز باید پرهیز کرد، زیرا شستن مکرر موها با آب خیلی داغ، به آنها آسیب می‌رساند.
شامپو نباید وارد چشم شود (حتی شامپوهای ملایمی که باعث سوزش چشم نمی‌شوند) و باید به‌ طور کامل از روی سر شسته شوند، زیرا باقی ماندن شامپو حتی به مقدار کم روی سر باعث التهاب پوستی می‌شود. به همین دلیل بهتر است بعد از شامپو زدن، موها را به مدت سه یا چهار دقیقه آبکشی کرد.


آشنایی با خواص درمانی چای بابونه



چای بابونه علاوه بر دارا بودن خواص درمانی فراوان، از دیرباز به خاطر عطر و بوی خوش آن نیز مورد توجه بسیاری بوده است.بابونه گیاهى معطر و بادوام است که به ارتفاع حدود ۳۰ تا۴۰ سانتى‌متر و گاهی تا ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک و دارای بریدگی‌های باریک و نامنظم و پوشیده از کرک است.
گل‌های آن، مجتمع در یک طبق است که به طور منفرد در انتهای ساقه در تابستان ظاهر می‌شوند. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند.

گیاه بابونه

برخی خواص درمانی چای بابونه (دم کرده گل بابونه) عبارتند از:
• برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است و عفونت‌های ناشی از سرماخوردگی را از بین می‌برد.[نگاهی به تقویت سیستم ایمنی بدن ]
• برای رفع گرفتگی‌های عضلانی و نیز گرفتگی‌های قاعدگی در زنان مفید است.[زنجبیل، مؤثر در کاهش شدت قاعدگی ]
• درد شکم را تسکین می‌دهد.
• التهاب را کاهش می‌دهد.
• به عملکرد بهتر کبد کمک می‌کند.
• برای درمان کمردرد مفید است.
• برای درمان روماتیسم به کار می‌رود.[امکان تشخیص زود هنگام روماتیسم با آزمایش خون]
• بخور گل بابونه جهت بهبود آکنه و جوش‌هاى صورت نیز توصیه ‌شده است.
• چای بابونه مسکنى فوق العاده براى سردرد، میگرن، دندان درد و درد‌هاى عصبى است.[تاثیر بابونه در کاهش درد رویش دندان شیرخواران]


درمان اسهال ویروسی کودکان در خانه



هنگامی که کودکان به 5 سالگی می‌رسند، تقریبا همه آنها به عفونت با روتاویروس مبتلا می‌شوند.این عفونت اگر شدید باشد،‌ به اسهال شدید و کم آبی بدن منجر می‌شود.
برای درمان عفونت روتاویروس
در خانه به این توصیه‌ها توجه کنید:
*
هنگام بروز اولین نشانه‌های بیماری، با متخصص اطفال‌تان تماس بگیرید، به خصوص اگر کودک‌تان علائم کم‌آبی بدن را نشان می‌دهد.
*
از متخصص اطفال‌تان دستورات لازم در مورد اینکه چه غذاهایی و چه مایعاتی را باید به کودک‌تان بدهید، سوال کنید.
*
مقدار زیادی مایعات، اما نه آب میوه یا نوشابه‌های گازدار که ممکن است اسهال را بدتر کنند، به کودک بدهید.
*
اگر کودک‌تان شیر مادر می‌خورد، به دادن شیر به او در تمام طول بیماری ادامه دهید.
*
کودکانی که به طور خفیف تا متوسط دچار کم‌آبی بدن هستند، نیاز به دادن مکرر مقادیر کم از مایعاتی که برای بازیابی آب و املاح از دست رفته طراحی شده‌اند (مانند ORS) دارند.
*
به کودک‌تان داروهای ضداستفراغ یا ضداسهال بدون نسخه را ندهید، مگر اینکه متخصص اطفال استفاده از آنها را توصیه کرده باشد.
*
اگر کودک‌تان استفراغ می‌کند،‌ مقادیر کم غذا یا شیر در وعده‌های مکرر به او بدهید.



هشت ماده غذایی که میل جنسی شمارا بالا میبرد



میل جنسی فرآیند پیچیده ای است که می تواند توسط عوامل بسیاری تحت تاثیر قرار گیرد. داشتن میل جنسی کم لزوما مشکل نیست اگر چه ممکن است برای آن هیچ علت پزشکی وجود نداشته باشدو شما هم راضی از این سطح فعالیت جنسی خود باشید اما با اندکی تغییر در برنامه غذایی خود میتوانید این قسمت از زندگی خود را متحول کنیدو لحظات دلپذیر تری داشته باشید.
سلامت نیوز:

سیب

خوردن سیب در طول روز باا ز بین بردن بوی بد دهان شما باعث میشود که شریک زندگیتان بیشتر به شما نزدیک شود علاوه براین کلسترول شما را پایین می آورد.

مارچوبه
این گیاه خوشمزه سرشار از ویتامین هایی است که نقش کلیدی در ساخت هورمونها دارند.

موز
این میوه شامل آنزیمی برای تقویت میل جنسی در مردان است علاوه بر این درد مفاصل رانیز کاهش میدهد.

کرفس
این گیاه باعث آزاد شدن هورمونی در عرق و بوی بدن مردان میشود که زنان را به خود جذب میکند .

انجیر
این میوه دلپذیر به دلیل برخورداری از مقادیر بالای اسیدهای امینه میل جنسی شما را شعله ور میکند.

سیر
بوی بد سیر را میتوانید با خوردن سیب از بین ببرید اما هرگز از خوردن آن صرف نظر نکنید چرا که سیر با افزایش جریان خون در اندامهای جنسی موجب تقویت قوای جنسی شما میشود.

صدف
حاوی روی بسیار بالا برای تولید تستسترون در مردان است .

یامز وحشی
این گیاه باعث افزایش حساسیت آلت تناسلی میشود.



چرا زخم معده می گیریم؟


زخم های پپتیک یا زخم های قسمت فوقانی دستگاه گوارش، زخم هایی هستند که در آستر داخلی معده، قسمت فوقانی روده و مری ایجاد می گردند. رایج ترین علامت زخم پپتیک، درد شکمی می باشد.
در گذشته های نه چندان دور تصور می شد فاکتورهای مربوط به شیوه ی زندگی مانند علاقه ی زیاد به غذاهای پُرادویه یا شغل های استرس زا، ریشه ی اغلب زخم های پپتیک هستند؛ اما امروزه پزشکان دریافتند که علت اصلی زخم های پپتیک، استرس یا رژیم غذایی نمی باشد بلکه عفونت های باکتریایی و برخی از داروها هستند که سبب زخم های پپتیکی می گردند. زخم پپتیک بیماری شایعی است که بیش از 10 درصد بالغین را در جوامع مختلف تحت تاثیر قرار داده است. خبر خوب آن که درمان موفقیت آمیز زخم پپتیکی امکان پذیر است.

علایم:
رایج ترین علامت زخم پپتیک، درد سوزشی می باشد. این درد به علت زخم، ایجاد شده و در اثر تماس اسید معده با منطقه جراحت، بدتر می شود. نشانه های این درد به صورت موارد زیر مشخص می گردند:
* احساس درد در هر جایی از بالای ناف تا جناغ سینه
* احساس درد حداقل از چند دقیقه تا چندین ساعت
* بدتر شدن درد در زمان خالی بودن معده
* شعله ور شدن درد در شب
* اغلب با خوردن غذاهای خاصی که اسید معده را خنثی می کند و یا با استفاده از داروهای آنتی اسید، این درد تسکین می یابد.
* برای چند روز یا چند هفته دردی وجود ندارد و سپس دوباره درد بر می گردد.
در موارد کمتر، علایم و نشانه های دیگری به شرح ذیل در زخم پپتیک دیده می شود:
* بالا آوردن خون، که با رنگ قرمز یا سیاه مشخص می گردد.
* وجود خون تیره رنگ در مدفوع یا قیری شدن مدفوع
* حالت تهوع یا استفراغ
* کاهش وزن بدون دلیل
* تغییر اشتها
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:
زخم پپتیک، زخمی نیست که شما بتوانید به تنهایی و بدون مراجعه به پزشک آن را درمان نمایید. اگرچه داروهای بلوکه کننده اسید و آنتی اسیدها، درد را تسکین می دهند، اما این بهبودی، کوتاه مدت می باشد. چنانچه علایم یا نشانه هایی از زخم مشاهده کردید، برای درمان حتما به پزشک مراجعه کنید.

انواع زخم پپتیک:

بسته به محل زخم، زخم های پپتیک نام های متفاوتی دارند:
* زخم معده: نوعی از زخم پپتیکی است که در معده ایجاد می شود.
* زخم دئودنومی: این نوع زخم پپتیکی در قسمت ابتدایی روده باریک(دئودنوم) ایجاد می شود.
* زخم مری: زخم مری معمولا در قسمت انتهایی مری قرار دارد و اغلب با بیماری مزمن ریفلاکس مری - معده ای(GERD)مرتبط می باشد.

علل ایجاد زخم:

اگر چه استرس و غذاهای پُرادویه در گذشته علت اصلی زخم های پپتیکی بوده اند، اما امروزه پزشکان علت اصلی اغلب زخم ها را باکتری هلیکوباکترپیلوری می دانند. هلیکوباکترپیلوری در لایه ی موکوسی زندگی می کند که بافت معده و روده ی باریک را پوشانده و محافظت می نماید. در اغلب موارد هلیکوباکترپیلوری مشکلی ایجاد نمی کند. اما گاهی اوقات، می تواند لایه موکوسی را از بین ببرد و در معده یا دئودنوم ایجاد التهاب کند و سبب زخم شود.
هلیکوباکترپیلوری، عفونت رایجی در معده و روده می باشد. مطالعات انجام شده در آمریکا نشان داده است که یک نفر از هر 5 نفر فرد زیر 30 سال و نیمی از افراد بالای 60 سال به این عفونت مبتلا هستند. اگر چه هنوز دقیقا چگونگی سرایت هلیکوباکترپیلوری مشخص نیست، ممکن است از طریق تماس نزدیک، مانند بوسیدن، از فردی به فرد دیگر قابل انتقال باشد. همچنین ممکن است هلیکوباکترپیلوری از طریق غذا یا آب نیز منتقل گردد.

درد معده

هلیکوباکترپیلوری رایج ترین علت زخم پپتیکی است اما تنها علت نمی باشد.
علاوه بر هلیکوباکترپیلوری، دلایل دیگر زخم های پپتیک، یا فاکتورهایی که سبب بدتر شدن آن می گردند، شامل موارد ذیل می شوند:
استفاده ی مرتب از مُسکن ها: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می توانند سبب تحریک یا التهاب معده و روده ی باریک گردند. این داروها هم با نسخه و هم بدون نسخه در دسترس هستند و شامل آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، کتوپروفن و غیره می باشند. برای اجتناب از ناراحتی های گوارشی، این داروها باید به همراه وعده های غذایی صرف شوند.
چنانچه زخم پپتیک دارید، مطمئن گردید پزشک تان از وجود زخم در زمان تجویز مُسکن آگاه است.
دیگر داروهایی ضدالتهابی غیر استروئیدی شامل Alka-seltzer و سابسالیسیلات بیسموت می باشند. متاسفانه برخی افراد این داروها را برای رفع علایم زخم های پپتیکی مصرف می کنند، اما این داروها شرایط را بدتر می کنند.
از دیگر داروهای تجویز شده ای که منجر به زخم های پپتیکی می گردند، داروهای استفاده شده برای درمان استئوپورز هستند که بیس فسفونات ها نام دارند و شامل موارد اکتونل(Actonel)، فوساماکس(Fosamax) و ... هستند.
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، سنتز آنزیم تولید کننده ی پروستاگلاندین ها(سیکلواکسیژناز) را مهار می کنند. پروستاگلاندین ها ترکیباتی شبه هورمونی هستند که از معده در برابر صدمات فیزیکی و شیمیایی محافظت می نمایند. بدون این محافظ، اسید معده منجر به فرسایش بافت معده شده و سبب خونریزی و زخم می گردد.
سیگار کشیدن: نیکوتین موجود در تنباکو، مقدار و غلظت اسید معده را افزایش می دهد، بنابراین خطر ایجاد زخم را بالا می برد. سیگار کشیدن همچنین روند درمان را کند می کند.
مصرف زیاد الکل: الکل سبب فرسایش لایه موکوسی معده و افزایش تولید اسید می گردد. اما هنوز مشخص نیست که آیا الکل به تنهایی سبب پیشرفت زخم می گردد و یا فقط علایم را بدتر می کند.
استرس: اگر چه استرس، علت زخم پپتیکی نمی باشد اما به عنوان یک فاکتور می تواند در تشدید این بیماری مشارکت کند. استرس علایم زخم پپتیکی را بدتر می کند و درمان آن را به تاخیر می اندازد. برخی از دلایل ایجاد استرس شامل:
وقایع و پیشامدهایی که احساسات را درگیر می کنند،
جراحی یا صدمات فیزیکی مانند سوختگی
یا دیگر آسیب های شدید می باشند.
تغذیه ی نادرست: اگر چه عوامل غذایی اعم از مصرف غذاهای تند و نیز ترشیجات حاوی اسید علت ابتلا به زخم پپتیک نیستند ولی عوامل غذایی و استفاده از غذاهای ناسالم، روند این بیماری را تشدید می نمایند.


ساندويچي که نان ندارد


مواد لازم:
سينه مرغ 100 گرم
کرفس يک چهارم پيمانه
مغز گردو 5 عدد
پياز 1 قاشق غذاخوري
مايونز کم‌چرب 1 قاشق غذاخوري
پودر کاري يک دوم قاشق چايخوري
نمک يک چهارم قاشق غذاخوري
کاهو 3 يا 4 برگ

طرز تهيه:

* ابتدا سينه مرغ را پخته و آن را به قطعات مکعبي کوچک ريز کنيد.

* سپس مغز گردوها را خرد کرده و با بقيه مواد در يک کاسه مخلوط کنيد. مخلوط کردن را براي مدت بيشتري ادامه دهيد تا مواد به خوبي با هم مخلوط شوند و منظره ‌ا‌ي کاملا يک دست ايجاد کنند.

* برگ‌ هاي کاهو را روي يک سطح مسطح قرار دهيد طوري که دو طرف برگ روي هم بيفتد و پوششي براي مواد شما ايجاد کند.

* مواد را طوري داخل برگ کاهو بريزيد که از يک لبه برگ به مقدار 2 تا 3 سانتي ‌متر فاصله داشته باشد. اين قسمت از برگ را مي‌ توانيد روي مواد برگردانيد و با استفاده از خلال دندان در محل خود ثابت کنيد.

ساندويچ سالاد مرغ با برگ کاهو يک وعده غذايي مناسب براي ناهار است. برگ کاهو در واقع در اينجا جايگزين نان شده است تا به کساني که مي‌ خواهند در رژيم غذايي خود از کالري کمتري استفاده کنند کمک کند.
کاهو به هضم غذا کمک مي ‌کند و باعث حفظ سلامتي کبد مي ‌شود. به عنوان يک قانون کلي هرچه برگ کاهو سبزتر باشد ارزش تغذيه ‌اي آن بالاتر است.
کاهو
کاهو منبع خوبي از ريبوفلاوين، ويتامين B6، کلسيم، منيزيم، فسفر و مس است. به ‌علاوه فيبر، ويتامين A، ويتامين C، ويتامين K، تيامين، فولات، آهن ، پتاسيم و منگنز نيز در آن يافت مي ‌شود. از بين ويتامين‌ ها بيشترين مقدار به ويتامين A اختصاص دارد.
کالري موجود در يک برگ خارجي کاهو که حدودا 28 گرم وزن داشته باشد 8/4 است که بيشتر انرژي آن از کربوهيدرات‌ ها حاصل مي ‌شود.
همچنين بيشترين ماده معدني که در اين برگ کاهو وجود دارد پتاسيم است که 2/69 درصد از کل مواد معدني موجود در برگ کاهو را تشکيل مي‌ دهد.
گردو به غذا طعم جديدي مي ‌دهد که هر کسي انتظار آن را ندارد.
همچنين مي ‌توانيد در مخلوط خود از هويج يا فلفل دلمه نيز استفاده کنيد.
غذايي که امروز معرفي کرديم حاوي 303 کالري است و داراي 23 گرم چربي، 22 گرم پروتئين، 6 گرم کربوهيدرات، 3 گرم فيبر، 54 ميلي ‌گرم کلسترول و 164 ميلي ‌گرم سديم مي‌ باشد.


__._,_.___
Recent Activity:
.

__,_._,___

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

CopyRight © 2006 - 2010 , GODFATHER BAND - First Iranian News Portal , All Rights Reserved