From: maryam <maryam.qhhq@gmail.com>
Date: Fri, 2 Jul 2010 14:19:06 +0330
Subject: [daravish_gonabadi] انفجارهای مرگبار در آرامگاه صوفی ها در لاهور
To: daravish_gonabadi@yahoogroups.com
انفجارهای مرگبار در آرامگاه صوفی ها در لاهور
جمعه, 11 تیر 1389 ساعت 08:13
بی بی سی / جمعه ١١ تیــرماه ۱۳۸۹
بمبگذاران انتحاری در حمله ای به یک آرامگاه صوفی ها در شهر لاهور در
شرق پاکستان سه بمب در آنجا منفجر کرده اند.
مقام های پاکستانی می گویند که دست کم 35 نفر در این انفجارها که پنجشنبه
عصر در آرامگاه "داتا دربار" روی داد کشته شده اند.
حداقل 175 نفر دیگر در این انفجارها که تصور می شود اولین حمله به مقبره
ای در لاهور باشد مجروح شدند.
در زمان حمله هزاران نفر مشغول بازدید از آرامگاه بودند. پیکر ابوالحسن
علی حاج وری از چهره های مقدس صوفی در این آرامگاه مدفون است.
هر سال صدها هزار نفر از سنی ها و شیعیان به زیارت این آرامگاه می روند.
خسرو پرویز از مقام های پلیس لاهور گفت که دو حمله در حیاط اصلی آرامگاه
و سومی در طبقه پایین آن روی داد.
مقام ها می گویند بر این باورند که بمبگذاران برای ساختن بمب های بسیار
مرگبار از بلبرینگ استفاده کرده اند.
لاهور اخیرا هدف یک رشته حملات قرار گرفته است که شامل یک بمبگذاری
انتحاری در دفتر مرکز ضدتروریستی شهر در ماه مارس می شد که 13 کشته به جا
گذاشت.
در ماه مه بیش از 90 نفر در حمله ای به فرقه اقلیت احمدی در این شهر کشته شدند.
عالم مقبول خبرنگار بی بی سی در اسلام آباد می گوید که پیشتر رؤسای
سازمان های امنیتی به این موضوع می بالیدند که ماه ژوئن اولین ماه طی دو
سال اخیر در پاکستان بدون وقوع بمبگذاری انتحاری بوده است.
به عقیده آنها این ثابت می کرد شبکه پیکارجویان مختل شده است. اما
خبرنگار ما می افزاید که اکثر پاکستانی ها می دانستند که هنوز راه درازی
تا پایان نبرد علیه پیکارجویی در این کشور در پیش است.
توضيح
داتا گَنج‌بَخش
سید ابوالحسن علی بن عثمان جلابی هُجویری غَزنَوی ملقب به داتا
گَنج‌بَخش از عارفان سدهٔ پنجم هجری قمری است. او اهل غزنه در مشرق
خراسان بود. در فراگیری برخی از علوم شاگرد ابوالعباس شقانی بوده‌است.
ولی در طریقت پیرو ابوالفضل محمد بن حسن ختلی و او نیز از مریدان
ابوالحسن بصری بوده‌است. از سال تولد و مرگ وی اطلاعات چندانی در دست
نیست.
هجویری احتمالاً در غزنه (هجویر، از محله‌های غزنه) تولد یافت. اصل وی از
غزنین است و جلاب و هجویر نام دو محل از محله‌های غزنین می‌باشند. او از
رجال معروف به علم و معرفت و طریقت است. خاندان او در غزنین از مردان راه
حق بوده و مسجد و منبر داشته‌اند. امام قشیری از استادان وی بود و هجویری
با او آشنایی تمام داشت. وی با بسیاری از استادان طریقت مانند شیخ
ابوالقاسم عبدالکریم قشیری و شیخ ابوسعید ابوالخیر و شیخ ابو علی فارمدی
(فریومدی) و دیگر بزرگان و محدثان ملاقات کرده و هم‌صحبت بوده‌است.
«ابوالفضل محمدبن المحسن الختلی»، مرشد او بود، و او پیرو مذهب جنید
بوده‌است. سپس به سیاحت و حج رفته و ملازم شیخ ابوالعباس احمد بن محمد
اشقانی گردیده و از وی پاره‌ای از علوم را آموخت.
پس از تکمیل تحصیلات خویش، چنانکه عادت مشایخ قدیم تصوف بود به سیر آفاق
و انفس پرداخت و چهل سال در سفر بوده و به شام، عراق، آذربایجان،
طبرستان، خوزستان، کرمان، خراسان و ماوراءالنهر مسافرت کرد و بسیاری از
مشایخ عصر خود را دید. او همچون پیر خویش از تظاهر و از لباس و رسوم که
آن را در زمانه خود نشانه ریا می‌شمرد، بیزار بود.
به امر پیر خود، به جانشینی شیخ حسین زنجانی، به لاهور (در پاکستان غربی
کنونی) آمد. در این هنگام پادشاهی غزنویان رو به تجزیه نهاده و در غزنه
رشته زندگی از هم گسیخته بود. ظاهراً هجویری لاهور را موافق طبع نیافت، و
خود او گوید که: «من اندر دیار هند، اندر میان ناجنسان گرفتار مانده
بودم.» روزها درس می‌داد و شبها به مریدان حقایق طریقت می‌آموخت. عده
کثیری از مردم اطراف را به دین اسلام درآورد. در کتاب کشف المحجوب نقل
کرده‌است که دیوان اشعار و کتاب منهاج الدین تألیف او را گرفته و بنام
خود کرده‌اند، و از خدا خواسته‌است که نام سارق دیوان و کتاب را از دیوان
طلاب درگاه خود پاک گرداند. یگانه تألیف معتبری که از او برجای مانده
کتاب کشف المحجوب است و آن نخستین نوشته مهم فارسی در تصوف است که علاوه
بر بحث در حقیقت و معنای تصوف و شرح الفاظ و اصطلاحات و آداب و رسوم و
فرقه‌های آن، احوال و مذاهب عده زیادی از مشایخ تصوف را در بر دارد. این
کتاب، کتابی جامع و پر مغز به نثر خوش و بی حشو و زواید و تکلف است.
هجویری بین سال‌های ۴۸۱ و ۵۰۰ هـ.ق. درگذشت (هجویری در سال ۴۶۵ هجری در
لاهور جهان را بدرود گفته و در همانجا بخاک سپرده شده‌است.) آرامگاه او
در میان دروازه بهاتی لاهور جای دارد و در کنار آن مسجدی است که اصل بنای
آن از خود شیخ است.[۲]
تالیفات جلابی هجویری
* کشف‌المحجوب، که می‌توان آن را از منابع بسیار معتبر در مورد عرفان و
تصوف به شمار آورد. این کتاب بنا بر درخواست ابوسعید هجویری برای پاسخ به
پرسش‌هایش نگاشته شد.
* دیوان شعری که نشانه‌ای از آن باقی نمانده‌است ولی در ابتدای کشف
المحجوب اشاره به انتحال آن شده‌است.
* کتاب فنا و بقا که در مورد تصوف بوده ولی این کتاب نیز از بین رفته‌است.
* کتاب اسراب الخرق والملونات. این کتاب نیز در دسترس نیست.
* الرعایت به حقوق الله تعالی
* کتاب البیان لاهل العیان
* منهاج الدین
* نحوالقلوب
* ایمان
* فرق فرق
منابع
1. فرهنگ دهخدا
2. فرهنگسرا
3. مقدمه کشف‌المحجوب
--
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی
--
دریافت این پیام بدلیل ثبت نام شما در گروه "خبرنامه وبلاگ باياران".است
جهت ارسال به این گروه، ایمیل را ارسال کنید به bayaran@googlegroups.com
برای لغو ثبت نام در این گروه، یک ایمیل ارسال کنید به
bayaran+unsubscribe@googlegroups.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر