:
به هنگام بازديد از يک بيمارستان روانى، از روان پزشک پرسيدم شما چطور مي‌فهميد که يک بيمار روانى به بسترى شدن در بيمارستان نياز دارد يا نه؟ روان‌پزشک گفت: ما وان حمام را پر از آب مي‌کنيم و يک قاشق چايخورى، يک فنجان و يک سطل جلوى بيمار مي‌گذاريم و از او مي‌خواهيم که وان را خالى کند. من گفتم: آهان! فهميدم. آدم عادى بايد سطل را بردارد چون بزرگ تر است. روان‌پزشک گفت: نه! آدم عادى درپوش زير آب وان را بر مي‌دارد... نتیجه گیری : 1. راه حل هميشه در گزينه هاي پيشنهادي نيست. 2. در حل مشکل و در هنگام تصميم گيري هدفمان يادمان نرود . در حکايت فوق هدف خالي کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پيشنهادي. 3. همه راه حل ها هميشه در تير رس نگاه نيست. |
|
|
|
--
شما به این دلیل این پیام را دریافت کرده اید که در گروه Google Groups "sargarmi2008" مشترک شده اید.
جهت پست کردن مطلب به این گروه، ایمیلی به sargarmi2008@googlegroups.com ارسال کنید.
جهت لغو اشتراک از این گروه، ایمیلی به sargarmi2008+unsubscribe@googlegroups.com ارسال کنید.
برای گزینه های دیگر، از این گروه در http://groups.google.com/group/sargarmi2008?hl=fa دیدن کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر